DHL از سیستم کاملاً خودکنترل برای تحویل کالا به مشتری توسط پهپاد استفاده می‌کند

پهپاد در حال ترک ایستگاه بسته‌ها یا «Parcelcopter Skyport» (توسط DHL)
وقتی که به تحویل کالای مشتری توسط پهپاد فکر می‌کنید، احتمالاً به یاد «آمازون» خواهید افتاد. اما این مورد، تنها شرکتی نیست که بر روی پرواز دادن بسته‌ها به سمت درب خانه مردم توسط وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین، کار می‌کند. شرکت توزیع و پخش DHL هم، قدم‌های محکمی در این زمینه برداشته است؛ ابتدا با پهپادی که می‌توانست نمونه‌های خونی را از روی یک رودخانه پرواز دهد و سپس به وسیله یک پهپاد دارورسان و اکنون با نسل سوم از «Parcelcopter» های خود که آنچه یک خودروی نامه‌ رسان استاندارد در مدت زمان نیم ساعت ممکن است انجام بدهد را در عرض هشت دقیقه به اتمام می‌رساند.
آخرین «Parcelcopter»، از ماه ژانویه تا مارس امسال با به پرواز درآوردن بسته‌هایی از منطقه «رایت ایم وینکل» آلمان به یک فلات واقع در ارتفاعی 1,200 متر بالاتر از دریا، مورد آزمایش قرار گرفت. این سیستم به کمک اعضای واقعی این منطقه که بسته‌های خود را به آنچه که DHL «Packstation» یا «Parcelcopter Skyport» نام ‌گذاری کرده است آوردند، آزمایش شد. این ساختمان بخصوص، شبیه به یک اداره پست کوچک با محل فرودی برروی آن است. وقتی که بسته‌ای وارد می‌شود، یک «Parcelcopter» وارد عمل شده و آن را می‌گیرد. سپس، سقف «Skyport» باز شده و پهپاد با سرعت خارج می‌شود تا کالا را به مقصدش برساند. تمام سیستم به صورت خودکار و بدون دخالت انسان کار می‌کند.
با فرض بر این که تاکنون هیچ گاه در «رایت ایم وینکل» نبوده‌اید، بدانید این منطقه، آب و هوایی بسیار شگرف دارد که شرایط آن به سرعت تغییر می‌کند؛ بنابراین، کارکنان شرکت DHL، «Parcelcopter» خود را تقویت کردند تا از پس چالش‌های محیطی برآید. همچون «پهپاد تحویل هوایی اولیه» آمازون، پرنده DHL هم، قابلیت این را دارد که مانند یک بالگرد به صورت عمودی اوج گرفته و سپس عملکرد خود را تغییر داده و مثل یک هواپیما، با سرعت رو به جلو حرکت کند. این وسیله می‌تواند با سرعت 70 کیلومتر بر ساعت (43 مایل بر ساعت) پرواز کرده و بسته‌های پستی تا وزن 2.2 کیلوگرم (4.4 پوند) را تا مسافت 8.3 کیلومتر حمل کند (بیش از پنج مایل). این میزان سرعت، تقریباً دو برابر نمونه قبلی است که حداکثر سرعت آن 43 کیلومتر بر ساعت (27 مایل بر ساعت) بود.
DHL می‌گوید، طی کردن مسافت از پایگاه تا فلات کوهستانی، تنها هشت دقیقه به طول انجامید و این کار 130 بار برای تحویل‌های در حین آزمایش، تکرار شد. یک خودرو که همین روند را با استفاده از جاده طی می‌کند، آن را 30 دقیقه طول خواهد داد.
شرکت می‌گوید که قدم بعدی، تجزیه و تحلیل داده‌های دریافت ‌شده از آزمایش‌ها و جستجو برای سایر مناطقی که احتمالاً بتوانند یک «ایستگاه بسته» دیگر برای کمک به گسترش سیستم تحویل خودکنترل ایجاد کنند، است؛ شاید حتی در مناطق شهری که برعکس شهرهای کوهستانی نسبتاً کم جمعیت هستند.