سال ۲۰۰۸ بود که از وجود آب در کرهی ماه آگاه شدیم. نبود اتمسفر و میدان مغناطیسی منجر به بخار شدن و از بین رفتن آب بر روی سطح کره میباشد، اما این به معنای نبود آب در سطح زیرین کره نمیگردد.
با بررسیهای صورت گرفته از دستاوردهای ماموریتهای Apollo 15 و Apollo 17 در یک دههی گذشته، مقداری آب در دهانههای آتشفشانهای گذشتهی این کره به دست آمده است. اما حالا محققین این فرضیه را مطرح میکنند که احتمالا مقدار زیادی آب در سطح زیرین این کره باشد.
بسیاری از آگاهیهای ما در خصوص فضا از طریق بررسی نور و طیفسنجی آن میباشد. با بررسی طول موج ناشی از جرمهای آسمانی، میتوان دادههای بسیاری از جمله مواد تشکیل دهندهی آن به دست آورد.
محققین با بررسی طول موجهای به دست آمده از سطح کرهی ماه و مقایسهی آن با یافتههای ماموریتهای Apollo 15 و 17 به نتیجهی وجود آب در سطح زیرین آن رسیدهاند.
با بررسیهای صورت گرفته از دستاوردهای ماموریتهای Apollo 15 و Apollo 17 در یک دههی گذشته، مقداری آب در دهانههای آتشفشانهای گذشتهی این کره به دست آمده است. اما حالا محققین این فرضیه را مطرح میکنند که احتمالا مقدار زیادی آب در سطح زیرین این کره باشد.
بسیاری از آگاهیهای ما در خصوص فضا از طریق بررسی نور و طیفسنجی آن میباشد. با بررسی طول موج ناشی از جرمهای آسمانی، میتوان دادههای بسیاری از جمله مواد تشکیل دهندهی آن به دست آورد.
محققین با بررسی طول موجهای به دست آمده از سطح کرهی ماه و مقایسهی آن با یافتههای ماموریتهای Apollo 15 و 17 به نتیجهی وجود آب در سطح زیرین آن رسیدهاند.