ایجاد کنسرسیومی با حضور ۴ دانشگاه برای ساخت ماهواره‌ی سنجشی

در راستای تحقق اهداف اسناد بالا دستی در حوزه‌ی دستیابی به فناوری‌های فضایی از سوی دانشگاه‌های امیرکبیر، شریف و علم‌وصنعت ماهواره‌هایی طراحی و ساخته شد، ضمن آنکه به منظور دسترسی کشور به ماهواره‌های سنجشی کنسرسیومی متشکل از محققان دانشگاهی و پژوهشگاهی برای طراحی و ساخت ماهواره پارس-پ ایجاد شد.
بر اساس آمارهای بین‌المللی، اقتصاد فضا در ۱۰ سال گذشته از رشد ۱۰۰ درصدی برخوردار بوده که به مراتب از متوسط رشد اقتصاد جهان بیشتر است. در حال حاضر حجم اقتصاد صنعت فضایی بالغ بر ۳۴۰ میلیارد دلار است که در برخی پیش‌بینی‌ها تا افق چشم‌انداز ۱۴۰۴ به ۵۱۰ و حتی ۶۴۰ میلیارد دلار خواهد رسید که این نمایانگر رشد حداقلی ۵۰ درصدی در ۸ سال آینده است.
علاوه بر آن بر اساس برآوردها تعداد ماهواره‌های در مدار زمین حدود ۱۵۰۰ ماهواره است که تا ۲۰ سال آینده به حدود۲۰ هزار ماهواره خواهد رسید. این امر نمایانگر گسترش حجم فعالیت‌های فضایی در کشورهای مختلف است.
بر این اساس همزمان با پرتاب اولین ماهواره‌ی سنجش از دور در سال ۱۳۵۱ تحت عنوان ماهواره تکنولوژی منابع زمینی که بعدها به نام "لندست" تغییر نام یافت، فعالیت این رشته از علوم فضایی در ایران آغاز شد. در سال ۱۳۵۳ قرارداد خرید، نصب و راه‌اندازی و راهبری موقت ایستگاه گیرنده اطلاعات ماهواره‌ای منعقد شد.
در سال ۱۳۵۵ فعالیت سنجش از دور در ایران به صورت طرح استفاده از ماهواره با دریافت ردیف بودجه در سازمان برنامه و بودجه ماهیت جدیدی پیدا کرد و ایجاد ایستگاه اخذ مستقیم اطلاعات ماهواره‌ای در محل فعلی مرکز ماهدشت تشخیص داده و فعالیت راه‌اندازی و نصب ایستگاه‌های گیرنده آغاز شد و طی دو سال فاز اول آن که شامل ردیابی و اخذ اطلاعات بود، آماده بهره‌برداری شد؛ به گونه‌ای که در سال ۱۳۵۷ همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی حداقل ۳ پوشش کامل از اطلاعات ماهواره‌ای لندست توسط این ایستگاه اخذ و آرشیو شده بود.