معمولا هر پردازندهای که در هر دستگاهی مورد استفاده قرار میگیرد، مجموعه حافظههایی به نام کش در درون خود برای انجام سریعتر دستورالعملها دارد. اما این روش شاید برای ذخیرهسازی هر نوع دادهای چندان بهینه نباشد.
اما محققین MIT راهکاری برای آن یافتهاند. آنان موفق به توسعهی کشی به نام Jenga شدهاند که امکان خود بهینگی، متناسب با نوع برنامهی اجرایی دارد. از آنجایی که Jenga از مکان فیزیکی بانک حافظه مطلع است، امکان محاسبه و کاهش زمان دسترسی به آن خانهها تا جای ممکن وجود دارد، حتی اگر این امر به معنای تغییر ساختار و سلسله مراتب باشد. اگر یک برنامه از چندین سطح کش و یا یک کش واحد بزرگ سر و کار داشته باشد، این تکنیک بر روی آن قابل پیادهسازی میباشد.
بهرهی این امر میتواند خیلی بالا باشد. در یک شبیهسازی صورت گرفته بر روی ۳۶ هسته، با استفاده از Jenga بیش از ۳۰ درصد اجرا بهینهتر و مصرف انرژی نیز ۸۵ درصد بهبود یافته بود.
اما محققین MIT راهکاری برای آن یافتهاند. آنان موفق به توسعهی کشی به نام Jenga شدهاند که امکان خود بهینگی، متناسب با نوع برنامهی اجرایی دارد. از آنجایی که Jenga از مکان فیزیکی بانک حافظه مطلع است، امکان محاسبه و کاهش زمان دسترسی به آن خانهها تا جای ممکن وجود دارد، حتی اگر این امر به معنای تغییر ساختار و سلسله مراتب باشد. اگر یک برنامه از چندین سطح کش و یا یک کش واحد بزرگ سر و کار داشته باشد، این تکنیک بر روی آن قابل پیادهسازی میباشد.
بهرهی این امر میتواند خیلی بالا باشد. در یک شبیهسازی صورت گرفته بر روی ۳۶ هسته، با استفاده از Jenga بیش از ۳۰ درصد اجرا بهینهتر و مصرف انرژی نیز ۸۵ درصد بهبود یافته بود.