یکی از مهمترین محدودیتهای منابع انرژی تجدیدپذیر همچون باد و انرژی خورشیدی این است که ما هنوز راه موثری برای ذخیرهسازی انرژی مازاد آنها نداریم. در هنگام وزش باد، احتمالا حتی انرژی اضافی برای تغذیهی شبکهها وجود دارد، اما انسان قادر به ذخیرهی این مازاد انرژی نیست. سپس در روزهای بیباد دچار کمبود انرژی میشود. شرکتهایی همچون تزلا در حال تلاش برای توسعهی راهکارهای باتریهای بزرگ ذخیرهسازی هستند. در حال حاضر، محققانی در دانشگاه استنفورد بر روی یک جایگزین باتری مبتنی بر روش زیستشناسی کار میکنند.
ایده، استفاده از میکروبها برای تبدیل مازاد انرژی تجدیدپذیر به متان است که میتواند در مواقع لزوم سوخته شود. در طبیعت، میکروارگانیسم های Methanococcus maripaludis، هیدروژن و دیاکسید کربن را مصرف میکنند و متان آزاد میکنند. بنابراین، محققان از الکترودها برای تجزیهی آب و آزاد کردن اتمهای هیدروژن استفاده میکنند. این اتمهای هیدروژن به میکروبها داده میشوند که دیاکسید کربن هوا را جذب میکنند و متان پس میدهند. گاز تولیدی در آب حل نمیشود و قابل ذخیره شدن است.
ایده، استفاده از میکروبها برای تبدیل مازاد انرژی تجدیدپذیر به متان است که میتواند در مواقع لزوم سوخته شود. در طبیعت، میکروارگانیسم های Methanococcus maripaludis، هیدروژن و دیاکسید کربن را مصرف میکنند و متان آزاد میکنند. بنابراین، محققان از الکترودها برای تجزیهی آب و آزاد کردن اتمهای هیدروژن استفاده میکنند. این اتمهای هیدروژن به میکروبها داده میشوند که دیاکسید کربن هوا را جذب میکنند و متان پس میدهند. گاز تولیدی در آب حل نمیشود و قابل ذخیره شدن است.