NASA یک گام دیگر به آزمایش سامانهی دفاعی خود برای جلوگیری از برخورد اجرام آسمانی به کرهی زمین نزدیکتر شده است. روشی که NASA آن را تکنیک تاثیری جنبشی نامگذاری کرده، مشخصا به معنای برخورد یکی از سفینهها با آن جرم مورد نظر، به منظور منحرف کردن مسیر آن به سمت کرهی زمین میباشد.
این روش دفاعی شاید از سایر روشهایی چون ارسال بمب هستهای، عاقلانهتر باشد. در راستای ورود به فاز طراحی، پروژهی DART نخستین تلاش NASA برای آزمون چنین روشی میباشد. هدف DART دو شهابسنگ است که با نام Didymos شناخته میشوند. این دو شهابسنگ تا سال ۲۰۲۲ میلادی و بار دیگر در ۲۰۲۴ از کنار کرهی زمین عبور خواهند کرد. قرار است سفینهی NASA که به اندازهی یخچال میباشد، به شهابسنگ کوچکتر برخورد کند. دلیل این انتخاب آن است که شهابسنگ کوچکتر در حال چرخش به دور شهابسنگ بزرگتر میباشد.
DART با سرعت ۳.۷ مایل در ثانیه به شهابسنگ کوچکتر برخورد خواهد کرد، یعنی با سرعت ۹ برابری گلولهی عادی، تا مسیر حرکت این دو شهابسنگ را منحرف نماید.
این روش دفاعی شاید از سایر روشهایی چون ارسال بمب هستهای، عاقلانهتر باشد. در راستای ورود به فاز طراحی، پروژهی DART نخستین تلاش NASA برای آزمون چنین روشی میباشد. هدف DART دو شهابسنگ است که با نام Didymos شناخته میشوند. این دو شهابسنگ تا سال ۲۰۲۲ میلادی و بار دیگر در ۲۰۲۴ از کنار کرهی زمین عبور خواهند کرد. قرار است سفینهی NASA که به اندازهی یخچال میباشد، به شهابسنگ کوچکتر برخورد کند. دلیل این انتخاب آن است که شهابسنگ کوچکتر در حال چرخش به دور شهابسنگ بزرگتر میباشد.
DART با سرعت ۳.۷ مایل در ثانیه به شهابسنگ کوچکتر برخورد خواهد کرد، یعنی با سرعت ۹ برابری گلولهی عادی، تا مسیر حرکت این دو شهابسنگ را منحرف نماید.