سنگر و پناهگاهی مخفی در مرز بین آمریکا و مکزیک

کاسا کالدرا خالی از سکنه، سرد و به دور از منابع برق، آب و گاز است.
کاسا کالدرا، محلی اقامتی است که مدت‌ها خالی از سکنه رها شده و در 24 کیلومتری شمال مرز بین آمریکا و مکزیک واقع شده است. بنابراین، توجه ناخواسته از سوی مهاجران بالقوه و قاچاقچیان مواد مخدر در این منطقه، نگرانی در پی داشته است. برای حل این مشکل، Dust، شرکت وابسته به ایالت آریزونا و شهر توسان، پناهگاهی صحرایی، ایمن و به شکل حیرت‌آوری مستحکم طراحی کرده است.
این مکان که اخیراً ساخت آن به پایان رسیده است، ساختاری غیرمعمول را نشان می‌دهد که به نظر می‌رسد بیشتر شبیه به سنگرهای جنگ جهانی دوم است تا محلی که بتوان برای سپری کردن تعطیلات از آن استفاده کرد. استفاده از LavaCrete در ساخت آن، که آمیزه‌ای از اسکوریای قرمز، سنگ گدازه، سیمان و آب است، خانه را به سختی از میان پوشش گیاهی وحشی و درختان آن منطقه قابل مشاهده می‌کند. بنابراین این امکان وجود دارد که رهگذران به راحتی و بدون توجه از کنار آن عبور کنند، در حالی‌که هدف موردنظر همان‌جا است.
فضای داخلی اقامتگاه اطراف یک ساگوئان شکل می‌گیرد، که در واقع راهرویی بزرگ و بادخور است که به وسط خانه می‌رسد و همچنین فضایی اضافی برای خواب و خوردن غذا مهیا می‌سازد. سالن و آشپزخانه پشت درهای شیشه‌ای بزرگ در یک طرف راهرو قرار می‌گیرند در حالی‌که دو اتاق و یک حمام طرف دیگری از راهرو، پشت درهای چوبی واقع شده‌اند.
دو در بزرگ فلزی تاشو که در دو طرف راهرو قرار می‌گیرند امکان ورود و خروج را فراهم می‌سازند. درها می‌توانند با چند زاویه مختلف قرار گیرند تا کانالی برای ورود نسیم به داخل اقامتگاه ایجاد کنند. چند پنجره کوچک (با قاب‌های فولادی و ضخیم) هم در آنجا کار گذاشته شده‌اند. با توجه به گفته‌های Dust، تعادل موجود در فشار هوای اقامتگاه به طور طبیعی هوا را به سمت فضای داخلی می‌کشد تا آن را خنک کند.
این ابعاد به اضافه ضخامت 18 در 45 سانتی‌متری دیوارهای کاسا کالدرا تأثیر بسزایی در خنک نگه داشتن اقامتگاه خواهند داشت. به طوری‌که حتی در تابستان نیازی به دستگاه تهویه ندارد که البته در آن نقطه از جهان چنین چیزی کاملاً عادی است. اگر دما بیش از حد افت پیدا کند، در این صورت، شومینه و اجاق کوچکی که با هیزم روشن می‌شود جهت گرم کردن فضا در دسترس خواهد بود.
کامیونی با زباله‌های حاصل از ساخت ‌وساز اقامتگاه قابل رویت است و همچنان اقامتگاه به طور کامل از منابع برق، آب و گاز دور است. حداقل روشنایی با ¬LED های پرانرژی تأمین می‌شود در حالی‌که برق از طریق سیستم نیروی خورشیدی حاصل می‌گردد. برای استفاده از آب، چاهی در نظر گرفته شده است و اجاق، آب گرم‌کن و یخچال، همه از طریق بطری‌های حاوی گاز پروپان کار می‌کنند.