تیمی، به سر گروهی پروفسور پل مانکس در حال حاضر به دنبال شرکای تجاری برای فنّاوری خود میگردند.
استفاده از فناوری بو کردن غذاهایی که در معرض خراب شدن هستند، ایده جدیدی نیست، ما حسگرهایی را دیدهایم که از نانو لولههای کربنی برای تشخیص گوشت فاسد استفاده میکنند و درپوشهای هوشمندی که شیر فاسد را تشخیص میدهند. در حال حاضر، محققان در بریتانیا با موفقیت اثرات شیمیایی انبههای رسیده را شناسایی کردهاند. این یافتهها میتواند به دیگر میوه ها هم تعمیم داده شود و ممکن است روزی انقلابی در طریقه شناسایی میوههای رسیده توسط طیف وسیعی از مردم از کشاورزان گرفته تا کارگران سوپرمارکتها ایجاد کند.
انبه یکی از محبوبترین میوههای گرمسیری در جهان است و بریتانیا به تنهایی 60000 تن از آنها را هر سال وارد میکند که ارزش بازار آن بیش از 70 میلیون پوند (101 میلیون دلار) است.
با توجه به میوههای زیادی که در اطراف ماست، هم برای کسانی که میوهها را پرورش میدهند و هم برای آنهایی که میوهها را میفروشند مهم است که بتوانند بدون اینکه آن را بچشند، رسیده بودن میوه را بفهمند. پس از تحقیقات جدید انجام شده در دانشگاه لستر بریتانیا، این کار ممکن است امکانپذیر باشد.
این تیم توانست اثر شیمیایی میوه رسیده را با استفاده از یک بینی الکتریکی پیدا کند. این بینی الکتریکی مواد متصاعد شده از محصول را بررسی میکند. با استفاده از گونه مشهور انبه تامی اتکینز، مانند انبه کیت، محققان توانستند افزایش سطح ماده استر را در میوههایی که کاملاً رسیدهاند شناسایی کنند.
تعیین اثرات شیمیایی دقیق میوهها در زمانی که رسیدهاند کار شاهکاری نیست، اما این دانش میتواند منجر به ساخت دستگاههای کاربردی مناسبی شود. احتمالاً، میتواند منجر به ساخت بینیهای الکتریکی دستی غیر مخربی شود (مانند آنهایی که در تحقیق استفاده شد) که میتوانند رسیدن میوهها را در فرایند کشت یا توزیع نشان دهند.
رئیس گروه تحقیقاتی پروفسور مانک میگوید: «این کار تواناییهای بالقوه بسیاری برای دستگاههای کوچک ایجاد کرده است تا بتوانند رسیدن میوهها را تشخیص دهند و میتوان از آنها در گستره وسیعی از میوهها نیز استفاده کرد.»
در ادامه، گروه به دنبال شرکای تجاری میگردد که به سرمایهگذاری برای استفاده از این فناوری علاقهمند باشند. تمام یافتههای این گروه با جزییات بهصورت آنلاین در ژورنال Metabolomics موجود است.