لنزهای چاپ 3 بعدی ارزان، تصویر تراهرتزی میگیرد

پرتو افکنی تراهرتزی زمینه ای در حال رشد در تکنولوژی است که تحلیل های سریع تری از مواد نسبت به X ray ارائه میدهد و تحلیلی غیر مخرب و درونی از انواع مختلف جنس ها فراهم میکند.  حالا محققان راهی برای تولید لنزهایی در این فرکانس پیدا کرده اند که ساده و ارزان اند ، اما ادعا میشود که عکس هایی تقریبا بی نقص تولید میکنند که میتوانند تصویر برداری بیومدیکال را هم به اندازه ی اسکن امنیتی بیولوژیکی  ارتقا دهد .  فرکانس های تراهرتز بین میکروویو و فرکانس های مادون قرمز طیف الکترومغناطیس قرار دارند ، در طول موجی بین 1mm و 0.1 mm و تنظیمات خاص برجسته ای دارند . خیلی از جنس ها و بافت های زنده در این پرتو نیمه گذرا هستند و اثر انگشت های خاص خودشان را دارند که به آنها این امکان را میدهد تا به طور انفردی تشخیص داده شوند و تصویر برداری شوند و مورد تحلیل قرار گیرند .
پرفسور مهندسی مکانیک دانشگاه شمال غربی  ، چنگ سون میگوید : " تراهرتز یک جورهایی فاصله ی بین میکروویو و مادون قرمز است . مردم تلاش میکنند تا این فاصله را پر کنند چون این طیف اطلاعات زیادی دارد . " تعدادی از وسایل جدید اخیرا برای تصویر برداری تراهرتز استفاده شده اند ، مانند تشخیص دهنده ای که از graphene استفاده میکند و یکی دیگر که تکنیک ها برچسب های RFIF را به کار میگیرد . با اینحال تجاری ترین وسایل آنهایی هستند که از این پرتو مادون میلیمتری برای امنیت و حفاظت از سرویس استفاده میکنند ، به خصوص برای تشخیص خطر های بیومدیکال یا انفجاری .
برای طراحی بیشتر تکنولوژی های جدید برای چنین کاربردهایی ، این تیم در شمال غربی لنزی با استفاده از این مواد و تکنیک چاپ سه بعدی به نام لیتوگرافی استریو میکرو ، ساختند . این یک فرایند میکروسکوپی است که در آن یک  ماسک عکس پویا بر پلیمر حساس به UV و نور لیزر گر قدرت UV یا ماورا بنفش  اعمال میشود  و در الگوی پلیمر به کار برده شده و در لایه ی پایین استفاده میشود . این تکنولوژی چاپ سه بعدی که قادر به تولید سریع ویژگی های کوچک لازم برای لنز در فرکانس تراهرتز است ، به محققان دقت کافی را برای استفاده از جنس ها در طرح هایشان را میدهد .
پروفسور سون میگوید " لنز های معمولی - حتی پیشرفته هایشان - اجزای زیادی دارند تا نقص های ذاتی شان را تلافی کنند . گاهی سیستم تصویر برداری مدرن از چند لنز استفاده میکند تا عمل تصویر برداری اپتیکال یا بصری را انجام دهد ، اما این خیلی گران و پیچیده است . ( در لنز های ما ) ما از یک عکس پلیمری به صورت مایع استفاده میکنیم . زمانی که نوری روی جنس میتابانیم ،  خودش را به صورت یک جنس جامد در میاورد  و جنس ها به شکل نور در میایند و امکان ساخت ساختار سه بعدی را میدهند . "
طول های کانونی لنز های معمولی محصول کجی زمین یا فرم هستند . این به نوبه ی خود اثر انکساری لنزها را مشخص میکند . ( به عبارت ساده تر ، میزان نور وقتی وارد و خارج از لنز میشود میشکند . ) با این حال اغلب ؛ اجزای اضافی در سیستم یک لنز نیاز است تا بتوان با نقص های بیشتر لنز ها روبه رو شد تا از گرفتن عکس های مبهم و تار جلوگیری کنیم . در لنزهای تراهرتز دانشگاه شمال غربی ، یک شاخص گرادیان در عکس های خیلی دقیق به کار میرود و از اجزای اصلاح کننده ی اضافی استفاده نمیشود . اینجا جایی است که تغییر دائمی شاخص های انکساری در لنزها اتفاق می افتد ، چشمان انسان مثالی از یک لنز طبیعی با قابلیت شاخص گرادیان است ، چون میتواند در فواصل مختلف روی اشیا تمرکز کند .
فن ژو ، یکی از اعضای تیم سو میگوید " چنین امکاناتی از ساختارهای کوچکی می آیند که خیلی از طول موج های تراهرتز کوچک تر اند . با فراهم کردن این ساختارهای کوچک ، ما میتوانیم توزیع های شاخص انکساری خاصی انجام دهیم . شما نمیتوانید با فرایندهای تولیدی قدیمی به شاخص گرادیان دست یابید . "
بر اساس گفته های محققان ، این لنزهای جدید میتوانند تصویر برداری را ارزان تر کنند با رزولوشن بالاتر و توانایی بیشتر . به خصوص برای امنیت مناسب هستند ، چون بر خلاف x ray اسکنرهای تراهرتز میتوانند پلاستیک  و مواد بیولوژیکی و شیمی را تشخیص دهند تا به پیدا کردن سلاح های بیولوژیک مانند آنتراکس یا مواد انفجاری ای چون semtex کمک کنند . همچنین تشعشع تراهرتز برخلاف x ray کاملا برای انسان ها غیر مضر است و میتواند بارها و بار ها استفاده شود و بی خطر باشد .