نوامبر 1947
یک اتوموبیل پرنده با عنوان ConVairCar Model 118 در حین یک پرواز آزمایشی.این وسیل نقلیه هیبریدی توسط تئودور پی.هال برای کمپانی Consolidated Vultee Aircraft Company of San Diego سن دیگو کالیفرنیا طراحی شده است. این وسیله که هیچگاه به تولید انبوه نرسید، در جریان تست دچار حادثه شد. خلبان آزمایشی به جای اینکه میزان بنزین هواپیما را بخواند، اشتباهاً به بنزین اتوموبیل نگاه کرد و به همین دلیل ناگهان با اتمام سوخت مواجه و سقوط کرد.
این حرف مرا فراموش نکنید: ترکیبی از هواپیما و اتوموبیل را در آینده خواهیم دید. شاید به من بخندید اما این اتفاق خواهد افتاد!
هنری فورد – 1990
حتی پیش از اینکه برادران رایت اولین پرواز خود را در سال 1903 انجام دهند، بسیاری از مردم معتقد بودند که در آینده خودروهای پرنده ای وجود خواهند داشت که آنها را از شر ترافیک و جاده خلاص خواهند کرد.
این اتفاق تا حدودی افتاد اما نتوانست آن طور که باید به موفقیت برسد.
نخستین اختراع در زمینه خودروهای پرنده یا aerocar توسط جان اموری هریمن در سال 1910 ثبت شد، اما خودروی وی هیچگاه به تولید نرسید.
یکسال بعد، والدو واترمن محصولی با نام عجیب Waterman Whatsit را طراحی کرد که تا سال 1932 به تولید نرسید. وی طراحی خودرو را تغییر داد و نام آن را Arrowplane و سپس Arrowbile گذاشت. در سال 1937 سرانجام این نخستین ماشین پرنده ای بود که واقعاً پرواز کرد.
سال 1890
کمپانی Au Bon Marche کارت های تبلیغاتی خنده داری مانند این را از سال 1890 در پاریس فرانسه چاپ می کرد.
تا سال 1953 ماشین های معمولی منسوخ خواهند شد، چرا ماشین های پرنده هم بر روی زمین و هم در آسمان قابلیت حرکت دارند.
سرفیلیپ گیبز – 1928
آوریل 1924
یک خودرو به همراه بال و پروانه بیرون زده از جلوپنجره رادیاتور در حال عبور از خیابان Times Square نیویورک.
این خودرو توسط A.H. Russell of Nutley در نیوجرسی تولید شد.
1924
نمای کناری از اختراع A.H. Russell
1928
یک خودروهای پرنده که احتمالاً موفق به پرواز نشد. این خودرو سه کاربر داشت: یک خودرو، هواپیما و قایق.
1937
قسمت پشتی خودروی Waterman Aerobile پس از حذف بال ها
1937
Waterman Aerobile در حال پروازبه جای یک خودرو در گاراژها، یک کوپتر وجود خواهد داشت. این کوپترهای کوچک مانند زمانی که پس از تعطیلی مدارس، خیابان ها مملو از دوچرخه می شود، آسمان ها را پر خواهند کرد.
هنری برونو – 1943
1937
Gwinn Aircar به عنوان یک شبه هواپیمای کوچک و با کاربری آسان طراحی و تنها دو عدد از آن تولید شد.
1937
کار توسعه این هواپیما پس از حادثه ای که برای خلبان مشهور، فرانک هاوکس و مسافرش نانسی لاو اتفاق افتاد و باعث مرگ این دو شد، به یک پایان تاسف بار رسید.اگر بخواهیم عصر طلایی خودروهای پرنده را مشخص کنیم قطعاً دهه های 1940 و 1950 میلادی اولین انتخاب خواهند بود. در سال 1946 یک مقاله درباره رابرت فالتون در مجله LIFE منتشر شد که بیان می کرد وی با استفاده از خودروی پرنده خود از یک کسیر مستقیم در پشت منزلش پرواز کرده و به فرودگاه LaGuardia می رفت. سپس با درآوردن بال ها، دم و پروانه ها، یک بزرگراه را برای دیدن یک نمایش طی می کرد. در واقع فالتون یک مسافت 95.5 کیلومتری را تنها در 25 دقیقه طی می کرد.
Airphibian فالتون یک نقص بزرگ داشت، وی مجبور بود دم و بال های آن را در فرودگاه قرار دهد. به همین دلیل در مسیر بازگشت باید به فرودکاه می رفت و مجدداً از آنجا به سمت منزلش پرواز می کرد.
این مشکل در خودروی پرنده ConVairCar که توسط تئودور پی.هال طراحی شد نیز وجود داشت. این خودرو پرنده که مدل اولیه آن در سال 1946 تولید شد، از بال ها و دم متصل به سقف خودرو بهره می برد. دو مدل از Convair تولید شد که 116 و 118 نام گرفتند. این دو خودرو با استقبال مناسبی مواجه نشده و برنامه توسعه Convair متوقف شد.
ژانویه 1946
خودروی پرنده NX59711 تئودور هال بر روی جاده به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت می رسید و در پرواز نیز سرعتی 177 کیلومتر بر ساعتی را ارائه می کرد. هال این خودرو را برای استفاده چتربازان و نیروهای کماندو طراحی کرده بود.
1947
لاشه یک خودروی پرنده Convair Model 118 پس از تصادف. این خودرو در منطقه National City کالیفرنیا مجبور به فرود اظطراری شد.
1950
ماشین پرنده کمپانی Stout که بدون بال در کنار یک خیابان پارک شده است.ماشین پرنده ای که در آینده متصور بودید، امروز در دسترس شماست.
مجله Motor Trend – نوامبر 1957
29 نوامبر 1966
ماشین پرنده مولتون تیلور با نام Aero-Car با بالهایی که قابلیت جداسازی و تاشدن در محفظه پشت خودرو را داشتند.در چندسال گذشته مدل های اولیه خودروهای پرنده بیشتر براساس نیروی محرکه مبتنی بر فن و سیستم تیک آف و فرود عمودی تولید شده اند. با این حال هنوز هم مشکلاتی مانند بیمه، سر و صدا، عدم بهینه بودن مصرف سوخت و قیمت بسیار زیاد وجود دارند.
ایمنی از گذشته بخش جدایی ناپذیر مشکلات خودروهای پرنده بوده و خواهد بود. مردم به اندازه کافی در خیابان ها مشکل دارند، حالا فرض کنید یک خطر از آسمان هم آنها را تهدید کند!
29 نوامبر 1966
Aerocar مولتون تیلورهابز: یک دهه جدید پیش روی ماست.
کالوین: شما به این می گویید آینده؟! پس راکت پک ها کجا هستند؟ اشعه های تجزیه کننده و ماشین های پرنده کجا هستند؟
کالوین و هابز – 30 دسامبر 1989