مدیر گوگل سرویس های مخصوص افراد مشهور را مانند apple music در روزنامه میکوبد

رئیس سابق گوگل، اریک اشمیت ، ممکن است دیگر این کشتی را در mountain view نراند اما وقتی صحبت از آینده ی تکنولوژی میشود، یکی از خود رای ترین افراد معروف مربوط به تکنولوژی است .
در روز شنبه ، مدیر اجرایی alphabet ، نظری را تحت موضوع هوش مصنوعی در وبسایت bbc پخش کرد . اگرچه این مقاله با نظرهایی مشابه نظر های اشمیت در مورد هوش مصنوعی پر شده است ، چند تا از نظر ها نگاه کورکورانه ای به یکی از رقبای پیشرو گوگل داشتند : اپل .
مخصوصا به نظرمیرسد که اشمیت سرویس هایی مانند apple music را هدف گرفته است . سرویس جالب موزیک اپل که توسط موزیسین ها و دی جی ها به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است .
اشمیت مینویسد : تا یک دهه ی پیش برای راه اندازی سیستم موزیک دیجیتال ، شما احتمالا باید عده ی زیادی از سلیقه یاب ها را لیست میکردید تا برترین موزیک های داغ دنیا را انتخاب کنند . امروز بهتر است از یک سیستم هوشمند که از دنیای واقعی چیز می آموزد بخواهید به شما بگوید که شنودگان بعد از این آهنگ چه چیزی را دوست دارند بشنوند . و به شما کمک میکند که پیش بینی گنید آدل بعدی کجا خواهد بود . " درست است . اشمیت دنیایی را توصیف میکند که در آن متخصصان موزیک که دنبال استعدادند ، دیگر بهترین و تاثیر گذارترین موزیک ها را انتخاب نمیکنند  . بر اساس گفته های اشمیت، دادن اختیار اینکه چه خوب است به آدمها به جای ماشین ، اصلا عادلانه نیست .
اشمیت مینویسد : " این سیستم هوشمند اگر پروسه ی انتخاب سلیقه ی خبره ای نداشته باشد ولی در عوض دموکرات است . چون به همه این امکان را میدهد که با سلیقه های جمعی شان ، ستاره ی بعدی را کشف کنند و نه با نظرات انفرادی عده ای چند . "
چیزی که اشمیت جا انداخت این است که حتی نرم افزار ها میتوانند تبعیض قائل شوند ( الگوریتم هایی که با زیرکی این سبک موزیک یا هنرمند را انتخاب میکنند ) که توسط برنامه ریز های انسان  ایجاد شده اند . قطعا یک کامپیوتر میتوانن بازخورد های انسان های اطراف دنیا را بررسی کرده تا آهنگی که محبوبیت اش زیاد میشود را تعیین کند اما هنر همیشه تعریف شده و قابل سنجش نیست .
اینطور نیست که ما لازم داشته باشیم متصدیان انسان سلیقه ی ما را راهنمایی کنند ، موضوع این است که ما به همنوعان خود اطمینان داریم تا عناصر قابل لمس هنر و موزیک را بفهمند در حالیکه نرم افزار ها هنوز برای گرفتن این حس در کشمکش اند . و این تفاوت اساسی گوگل و اپل و رابطه ای است که هر کدام از این کمپانی ها با مشتریانشان دارند . در حالیکه اپل دائما کار میکند تا طرح و ساختار محصولاتش را انسانی کند ( در موارد موزیک اپل و اپل نیوز که در واقع از سلیقه یاب های انسان کمک میگیرد ) تا اختلافی را از محاسبات خط بزند ، پاسخ گوگل استفاده از ریاضیات در این مساله است .
بهمین نحو، دیدگاه به کرات بیان شده ی اشمیت در مورد ابزاری مانند google now که قبل از اینکه خودمان بدانیم، میداند چه میخواهیم ، و رویکرد حذف انسان از محاسبات هم طنین انداخته است .  او مینویسد " برای اینکه هوش مصنوعی ، پتانسیل بلند مدتش را در جامعه به واقعیت در آورد ، ما باید تحقیقات را به سوی درهم بر همی دنیای واقعی هدایت کنیم : چگونه به کسی که بودجه ی کم، دو بچه ی سرسخت و تنها چند روز دارد، به برنامه ریزی یک سفر عالی دقیقه نودی کمک میکنید ؟" خب میتوانید از یکی از میلیون ها اپلیکیشن موجود استفاده کنید . اپلیکیشن ها بدون هیچ شکی در پیگیری عادت های شما بهترند و در سالهای آینده به شما پیشنهاد های عالی ای خواهند داد .
یا میتوانید از یک فرد محلی که در منطقه ی مقصد مورد نظر شما زندگی میکند سوال کند . این انسان " درهم برهم " نه تنها به شما خواهد گفت که بهترین گزینه هایتان چه هستند، بلکه حتی ممکن است پیشنهاد کند که شما را برای تور به چند مکان مخفی ببرد که هنوز روی رادار ذهن اینترنت نیست. 
بله، ربات ها دارند می آیند و کمک بزرگی هم خواهند بود اما دفعه ی بعدی که یک  موج موزیک زیر زمینی ای مانند پانک راک، هیپ هاپ یا درام اند بیس بیاید، من به انسان ها با دید  و حس فوریشان از جادوی این صداها و حرکت های فرهنگی اطمینان خواهم کرد ، به جای اینکه به جریان داده های یک نرم افزار اعتماد کنم . این ممکن است برای ایستگاه های رادیویی خودکار یا آسانسور جواب دهد اما عاشقان موزیک واقعی سلیقه شان را از انسان ها میگیرند.