به گزارش مهر به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، محمدامین سهرابی از برگزیدگان چهارمین دوره جایزه نوآوری و تحقیقات اتحادیه بینالمللی راهآهنها (UIC) و مجری طرح «اپلیکیشن مسیریابی در ایستگاههای راهآهن» گفت: معمولا افراد در اماکن شلوغ و بزرگ نمیتوانند مسیر خود را ادامه دهند بنابراین طراحی سیستمی برای هدایت این افراد بسیار ضروری است.
وی با بیان اینکه این اپلیکیشن همانند یکی از اپلیکیشنهای مسیریابی خودرو است، خاطر نشان کرد: بخشی به نام «واقعیت افزوده» در این نرمافزار اضافه شده به صورتی که با استفاده از دوربین گوشی همراه مسیر مورد نظر فرد نشان داده میشود.
سهرابی ادامه داد: این برنامه کاربردی در بسیاری از اماکن کاربرد دارد به عنوان مثال در بیمارستانها و خطوط راه آهن.
وی با بیان اینکه اگر ۸۰ خط در ایستگاههای راه آهن وجود داشته باشد، این برنامه شخص را تا سکو و واگن موردنظر راهنمایی میکند، یادآور شد: همچنین امکانات دیگری مانند نقاط مختلف ایستگاه از رستوران تا اطلاعات و انتظامات در این اپلیکشین مشخص شده است و فرد با به کارگیری آنها میتواند بهراحتی به مقصد برسد.
مجری طرح ارتباط صوتی را از جمله ویژگیهای این برنامه کاربردی نام برد و اظهار کرد: از این طریق مسیریابی برای نابینایان تسهیل میشود. فرد نابینا با استفاده از مسیریابی صوتی میتواند به مقصد برسد.
به گفته وی نابینایان با اسکن کردن بلیت خود و یا خواندن کد بلیت، اپلیکیشن اقدام به شناسایی و تایید این کد میکند و از این طریق مسیر در ایستگاه راهآهن را به قرد نابینا ارائه میدهد.
این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه در این برنامه کاربردی از GPS (مکانیاب جهانی) استفاده شده است، ادامه داد: از آنجایی که GPS در مکانهای بسته نمیتواند آدرسدهی کند، از سیستمی دیگر بنام (LPS) یا مکانیاب محلی استفاده شد که برای این منظور تعدادی سختافزار در ایستگاه نصب میشود تا هم سرعت پردازش مسیر و هم دقت آن تا حد نیممتر افزایش یابد و خطایی نداشته باشد.
این طرح به راهنمایی دکتر فریدون مقدسنژاد عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر اجرایی شده است.
وی با بیان اینکه این اپلیکیشن همانند یکی از اپلیکیشنهای مسیریابی خودرو است، خاطر نشان کرد: بخشی به نام «واقعیت افزوده» در این نرمافزار اضافه شده به صورتی که با استفاده از دوربین گوشی همراه مسیر مورد نظر فرد نشان داده میشود.
سهرابی ادامه داد: این برنامه کاربردی در بسیاری از اماکن کاربرد دارد به عنوان مثال در بیمارستانها و خطوط راه آهن.
وی با بیان اینکه اگر ۸۰ خط در ایستگاههای راه آهن وجود داشته باشد، این برنامه شخص را تا سکو و واگن موردنظر راهنمایی میکند، یادآور شد: همچنین امکانات دیگری مانند نقاط مختلف ایستگاه از رستوران تا اطلاعات و انتظامات در این اپلیکشین مشخص شده است و فرد با به کارگیری آنها میتواند بهراحتی به مقصد برسد.
مجری طرح ارتباط صوتی را از جمله ویژگیهای این برنامه کاربردی نام برد و اظهار کرد: از این طریق مسیریابی برای نابینایان تسهیل میشود. فرد نابینا با استفاده از مسیریابی صوتی میتواند به مقصد برسد.
به گفته وی نابینایان با اسکن کردن بلیت خود و یا خواندن کد بلیت، اپلیکیشن اقدام به شناسایی و تایید این کد میکند و از این طریق مسیر در ایستگاه راهآهن را به قرد نابینا ارائه میدهد.
این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان اینکه در این برنامه کاربردی از GPS (مکانیاب جهانی) استفاده شده است، ادامه داد: از آنجایی که GPS در مکانهای بسته نمیتواند آدرسدهی کند، از سیستمی دیگر بنام (LPS) یا مکانیاب محلی استفاده شد که برای این منظور تعدادی سختافزار در ایستگاه نصب میشود تا هم سرعت پردازش مسیر و هم دقت آن تا حد نیممتر افزایش یابد و خطایی نداشته باشد.
این طرح به راهنمایی دکتر فریدون مقدسنژاد عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر اجرایی شده است.