همهی ما میدانیم که Random Access Memory بخشی از رایانه است که کارهای جاری سیستم را در خود نگهداری میکند. RAM برای کار احتیاج به مصرف برق و توان زیادی دارد. این برق و توان منجر به تولید گرمای زیادی میگردد. هنگامی که RAM پر میشود، سیستمعامل شروع به نگهداری پردازشهایی که اخیرا به آنها احتیاجی نبوده است، در Paging File مینماید.
برای سالها سیستمها RAM کافی برای انجام امور خود نداشتهاند. اینجا هنگامی است که کاربر اقدام به اضافهکردن RAM مورد نیاز خود با صرف هزینه مینماید. هنگامی که DRAM پنج دلار به ازای هر مگابایت هزینه داشت، خیلی از کاربران به راحتی وارد محدودیت افزایش حجم RAM شدند. اما امروزه هزینهی هر گیگابایت حافظهی DRAM به ۵ دلار کاهش یافته است. همین دلیل باعث شده است که کاربران به راحتی میزان RAM دستگاه خود را افزایش دهند. اما macOS از روشهایی استفاده میکند که نیاز ظرفیت بالای DRAM را در آن کاهش میدهد.
اولا Apple کارایی SSD را در محصولات خود به حداکثر رسانده است. به این معنی که قابلیت نوشتن 2GB/s و خواندن 3GB/s را مقدور کرده است. این از آن جهت اهمیت دارد که هرچه سرعت SSD بالاتر باشد، سیستمعامل میتواند با سرعت بیشتریPaging File را بین RAM و حافظهی SSD انتقال دهد. در حقیقت Apple از SSD موجود در سیستم خود به عنوان بخشی از RAM نیز استفاده مینماید.
دوم آنکه macOS از زمان انتشار نسخهی Mavericks خود در سال ۲۰۱۳، کار فشردهسازی حافظه را انجام میدهد. فشردهسازی حافظه دو مزیت مهم دارد. اول آنکه فضای مؤثر قابل استفادهی RAM را ۵۰ تا ۷۰ درصد مؤثرتر میکند. دوم هم آنکه Page File بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد که این کار منجر به آزادسازی فضای DRAM بیشتری میگردد.
برای سالها سیستمها RAM کافی برای انجام امور خود نداشتهاند. اینجا هنگامی است که کاربر اقدام به اضافهکردن RAM مورد نیاز خود با صرف هزینه مینماید. هنگامی که DRAM پنج دلار به ازای هر مگابایت هزینه داشت، خیلی از کاربران به راحتی وارد محدودیت افزایش حجم RAM شدند. اما امروزه هزینهی هر گیگابایت حافظهی DRAM به ۵ دلار کاهش یافته است. همین دلیل باعث شده است که کاربران به راحتی میزان RAM دستگاه خود را افزایش دهند. اما macOS از روشهایی استفاده میکند که نیاز ظرفیت بالای DRAM را در آن کاهش میدهد.
اولا Apple کارایی SSD را در محصولات خود به حداکثر رسانده است. به این معنی که قابلیت نوشتن 2GB/s و خواندن 3GB/s را مقدور کرده است. این از آن جهت اهمیت دارد که هرچه سرعت SSD بالاتر باشد، سیستمعامل میتواند با سرعت بیشتریPaging File را بین RAM و حافظهی SSD انتقال دهد. در حقیقت Apple از SSD موجود در سیستم خود به عنوان بخشی از RAM نیز استفاده مینماید.
دوم آنکه macOS از زمان انتشار نسخهی Mavericks خود در سال ۲۰۱۳، کار فشردهسازی حافظه را انجام میدهد. فشردهسازی حافظه دو مزیت مهم دارد. اول آنکه فضای مؤثر قابل استفادهی RAM را ۵۰ تا ۷۰ درصد مؤثرتر میکند. دوم هم آنکه Page File بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد که این کار منجر به آزادسازی فضای DRAM بیشتری میگردد.