بیماری سخت استفن هاوکینگ، فیزیکدان انگلیسی باز هم نتوانست تا وی را از محبوب شدن در دنیای علم و کمک به گشایش رازهای هستی باز دارد. این در حالی بود که پزشکان مدت زمان زنده ماندن وی پس از ابتلا به بیماری را 3 سال محاسبه کردند و وی توانست 55 سال به زندگی خود ادامه دهد. نکتهی جالب این است که هاوکینگ در روز مرگ گالیله متولد شد و در روز تولد انیشتین، چشم از جهان فروبست.
Flickr در این باره نوشت: فیزیکدان مشهور جهان در کمال ناباوری در سن 76 سالگی فوت کرد و جهان را با تمام تعلقاتش و بسیاری از علوم مختلفش ترک کرد.
تقریباً میتوان گفت کمتر کسی در میان افراد جهان وجود دارد که حتی با کمترین علاقه به علوم هستی، استیون هاوکینگ را نشناسد. وی همیشه در مورد دلایل ایجاد جهان نظریات مشهوری را ارائه میکرد. وی دربارهی سیاهچالهها میگوید: "انیشتین اشتباه گفت: خدا تاس نمیاندازد؟! " مطالعهی سیاهچالهها نشان میدهد که خدا نه تنها تاس بازی میکند، بلکه گاهی اوقات ما را فریب میدهد و آنها را پرت میکند، جایی که نمیتوانیم آنها را ببینیم."
دربارهی بیگانگان: "اگر روزی بیگانگان به سیارهی ما پا بگذارند، فکر میکنم نتیجه برای آنها و ما، همانقدر رقتانگیز خواهد شد که برای بومیان آمریکا، به هنگام کشف قارهی آمریکا توسط کریستف کلمب رخ داد."
وجود جهان: مادامی که جــهان آغازی داشتــه باشد میتوان برای آن آفریدگاری فرض کرد. اما اگر جــهان واقعاً یکسره خودگنجا و بدون کرانــه و لبهای باشد. آنگاه نــه آغازی خواهد داشت و نــه پایانی: جــهان صرفاً هست. آنگاه جایگاه آفریدگار چــه خواهد بود؟ علاقه به کیهان: گمان نمیکنم نژاد بشر در هزارهی پیشرو زنده بماند. مگر آنکــه به فضا سفر کنیم. زندگی در یک سیاره میتواند مخاطرات زیادی را بــه دنبال داشتــه باشد، برای مثال، جنگ هستهای، ژنتیکی و ویروسی پایان بشر است. من فکر میکنم که بشری هیچ آیندهای ندارد، اگر به فضا نرویم."
دربارهی شهرتش نوشته است: "برای همکارانم، من فقط یک فیزیکدان هستم، اما برای عموم مردم، شاید معروفترین دانشمند دنیا! بخشی از علت این است که دانشمندان، بهاستثنای انیشتین، به من همانند ستارههای راک نگاه نمیکنند و نبوغ من را در یک جسم معلول میبینند اما واقعیت این است که من حتی نمیتوانم خودم را با یک کلاهگیس یا عینک آفتابی پنهان کنم زیرا صندلی چرخدارم من را لو میدهد. البته هنوز زندگی وجود دارد و هنوز امید هست.
جهان ناقص: "یکی از قوانین اساسی جهان این است که چیزی کامل نیست. به سادگی میتوان گفت کمال وجود ندارد. بدون نقص، نه شما و نه من وجود نخواهیم داشت."
دربارهی سرنوشت: "من متوجه شدم که حتی افرادی هم کــه معتقدند سرنوشت همــه از قبل تعیین شده و قابل تغییر نیست موقع رد شدن از خیابان دو طرف آن را نگاه میکنند".
در مورد مردم: "افراد آرام ذهنهای پر سروصدا دارند."
دربارهی مرگ: "با اینکه مرگ زودهنگام برای من پیشبینی شد اما توانستم بیشتر زندگی کنم. من از مرگ نمیترسم، اما عجلهای برای مردن ندارم. هنوز اهدافی دارم که میخواهم به آنها دست یابم. هر چقدر کــه زندگی سخت به نظر برسد همیشــه چیزی وجود دارد کــه انجام بدهید و در آن موفق شوید."
در مورد معلولیت جسمیاش نوشته است: "من کامل زندگی کردم و از این اتفاق خوشحال شدم. معتقدم که افراد دارای معلولیت باید روی چیزهایی تمرکز کنند که فقدان آنها مانعی برای آن نیست، یا از اینکه انجامش ندادهاند پشیمان شوند ".
Flickr در این باره نوشت: فیزیکدان مشهور جهان در کمال ناباوری در سن 76 سالگی فوت کرد و جهان را با تمام تعلقاتش و بسیاری از علوم مختلفش ترک کرد.
تقریباً میتوان گفت کمتر کسی در میان افراد جهان وجود دارد که حتی با کمترین علاقه به علوم هستی، استیون هاوکینگ را نشناسد. وی همیشه در مورد دلایل ایجاد جهان نظریات مشهوری را ارائه میکرد. وی دربارهی سیاهچالهها میگوید: "انیشتین اشتباه گفت: خدا تاس نمیاندازد؟! " مطالعهی سیاهچالهها نشان میدهد که خدا نه تنها تاس بازی میکند، بلکه گاهی اوقات ما را فریب میدهد و آنها را پرت میکند، جایی که نمیتوانیم آنها را ببینیم."
دربارهی بیگانگان: "اگر روزی بیگانگان به سیارهی ما پا بگذارند، فکر میکنم نتیجه برای آنها و ما، همانقدر رقتانگیز خواهد شد که برای بومیان آمریکا، به هنگام کشف قارهی آمریکا توسط کریستف کلمب رخ داد."
وجود جهان: مادامی که جــهان آغازی داشتــه باشد میتوان برای آن آفریدگاری فرض کرد. اما اگر جــهان واقعاً یکسره خودگنجا و بدون کرانــه و لبهای باشد. آنگاه نــه آغازی خواهد داشت و نــه پایانی: جــهان صرفاً هست. آنگاه جایگاه آفریدگار چــه خواهد بود؟ علاقه به کیهان: گمان نمیکنم نژاد بشر در هزارهی پیشرو زنده بماند. مگر آنکــه به فضا سفر کنیم. زندگی در یک سیاره میتواند مخاطرات زیادی را بــه دنبال داشتــه باشد، برای مثال، جنگ هستهای، ژنتیکی و ویروسی پایان بشر است. من فکر میکنم که بشری هیچ آیندهای ندارد، اگر به فضا نرویم."
دربارهی شهرتش نوشته است: "برای همکارانم، من فقط یک فیزیکدان هستم، اما برای عموم مردم، شاید معروفترین دانشمند دنیا! بخشی از علت این است که دانشمندان، بهاستثنای انیشتین، به من همانند ستارههای راک نگاه نمیکنند و نبوغ من را در یک جسم معلول میبینند اما واقعیت این است که من حتی نمیتوانم خودم را با یک کلاهگیس یا عینک آفتابی پنهان کنم زیرا صندلی چرخدارم من را لو میدهد. البته هنوز زندگی وجود دارد و هنوز امید هست.
جهان ناقص: "یکی از قوانین اساسی جهان این است که چیزی کامل نیست. به سادگی میتوان گفت کمال وجود ندارد. بدون نقص، نه شما و نه من وجود نخواهیم داشت."
دربارهی سرنوشت: "من متوجه شدم که حتی افرادی هم کــه معتقدند سرنوشت همــه از قبل تعیین شده و قابل تغییر نیست موقع رد شدن از خیابان دو طرف آن را نگاه میکنند".
در مورد مردم: "افراد آرام ذهنهای پر سروصدا دارند."
دربارهی مرگ: "با اینکه مرگ زودهنگام برای من پیشبینی شد اما توانستم بیشتر زندگی کنم. من از مرگ نمیترسم، اما عجلهای برای مردن ندارم. هنوز اهدافی دارم که میخواهم به آنها دست یابم. هر چقدر کــه زندگی سخت به نظر برسد همیشــه چیزی وجود دارد کــه انجام بدهید و در آن موفق شوید."
در مورد معلولیت جسمیاش نوشته است: "من کامل زندگی کردم و از این اتفاق خوشحال شدم. معتقدم که افراد دارای معلولیت باید روی چیزهایی تمرکز کنند که فقدان آنها مانعی برای آن نیست، یا از اینکه انجامش ندادهاند پشیمان شوند ".