کامپیوتر ها در حال غلبه کردن بر مشاغل هستند اما این لزوما چیز بدی نیست

از دست دادن شغل ها به خاطر تکنولوژی چیز جدیدی نیست . از زمان انقلاب صنعتی ، نقش هایی که زمانی انحصارا توسط انسان ها انجام میشدند حالا توسط یک سری ماشین خودکار انجام میشوند . حتی در مواردی که این جابه جایی کاملا صورت نگرفته ، انسان ها یاد گرفته اند که روی ماشین تکیه کنند تا کارشان موثر و دقیق باشد .
در گزارشی از برنامه ی تاثیرات تکنولوژی آینده در مدرسه ی oxford martin گفته شد که 47 درصد همه ی شغل ها در آمریکا توسط سیستم های خودکار انجام خواهند شد . شغل هایی که خیلی زود قرار است توسط ماشین انجام بگیرد ، شامل مربی حیوانات، دلالان  معاملات ملکی ، مشاوران مالیات ، کارکنان داده ها، قسمت پذیرش و دستیار های شخصی میشود . اما لازم نیست فعلا میزتان را جمع کنید و به یک کامپیوتر بدهید ، و شغل هایی که نیاز به سطح خاصی از هوش اجتماعی و خلاقیت دارند هنوز در دست انسان ها باقی خواهند ماند ، چون چنین کارهای سختی قابل محاسبه نیستند . مانند آموزش ، سلامتی و هنر و رسانه ها .
چه بخواهید چه نخواهید ، ما در عصری زندگی میکنیم که تحت سلطه ی هوش مصنوعی است که میتواند به عنوان مجموعه ای از تکنولوژی ها دیده شود که میتواند برای تقلید و انجام کارهای انسان ها توسط ماشین دیده شود . ممکن است در نگاه اول آن را نبینیم اما هر روزه به یک یا چند سیستم بر میخوریم که از الگوریتم های هوش مصنوعی استفاده میکنند . مانند جستجوی اطلاعات توسط گوگل ، خریدن یک محصول در آمازون یا تشخیص صورت در یک عکس آپلود شده در فیس بوک
یاد گیری عمیق
پیشرفت های اخیر در هوش مصنوعی مربوط به تکنیکی به نام یادگیری عمیق هستند . که به عنوان یادگیری ماشینی و یا شبکه ی عصبی شناخته شده اند ، این یادگیری عمیق شامل یک مدل کامپیوتر تعلیم دهنده است تا بتوانند اشیا را از عکس ها تشخیص دهند . قدرت سیستم های هوش مصنوعی در توانایی تشخیص خودکار ویژگی ها و استفاده از آنها برای حل مشکلات سخت است .
گرچه انسان ها میتوانند خیلی راحت کارهای تشخیص را نا خوداگاهانه انجام دهند اما اغلب برای یک انسان سخت است تا فرایند دقیق را در سطحی با جزئیات کافی توضیح دهد تا بتواند در یک کامپیوتر برنامه ریزی شود . با یادگیری عمیق همه ی اینها تغییر کرده است . حالا سیستم های هوش مصنوعی یادگیری عمیق میتوانند ویژگی های مهم را برای حل مشکلات سخت پیدا کنند . مشکلاتی که زمانی تنها توسط انسان ها قابل حل شدن بودند . در نتیجه انسان ها میتوانند به طور ذهنی آماده باشند که برخی از شغل ها را به سیستم های هوش مصنوعی بسپارند. ممکن است در آینده ی نزدیک سیستم های هوش مصنوعی را ببینیم که همکار یا رئیسمان شده اند . اما با وجود سطح عمیقتری از دانش که کامپیوترهایمان به دست خواهند آورد ، از دست دادن شغل هایمان لزوما چیز بدی نیست . اینکه بگذاریم ماشین ها کارهای سنگین را انجام دهند به این معنی است که انسان ها آزاد تر خواهند بود و دیگر مجبور نیستند کارهای روتینی را انجام دهند که کامپیوتر ها در آنها بهتر و با دقت بیشتر عمل میکنند . مانند رانندگی . این باعث میشود انسان ها مانند انسان ها فکر کنند نه ماشین . و همچنین باعث میشود زمان و انرژی بیشتر برای انجام کارهای خلاقانه تر انجام دهند که میتوانند از هوش مصنوعی هم کمک بگیرند .

هوش احساسی
سیستم های هوش مصنوعی تا همین الان هم برای یک فرد معمولی خیلی پیچیده شده اند ، چه برسد به اینکه بخواهند تعمریشان کنند ، بنابراین نقش های جدیدی برای کسانی خواهد بود که میخواهند رابط انسان و کامپیوتر باشند . همچون حرفه هایی مانند پزشکی و حقوق ، که مهارت های تخصصی تفسیر تکنیکی برای مردم عادی نیاز است ، ما به متخصص هایی نیاز داریم که بتوانند زبان هوش مصنوعی را صحبت کنند . این حرفه ممکن است در توانایی ها متفاوت باشند ، مانند طراحان نرم افزار ، دانشمندان کامپیوتر و دانشمندان داده ها . اما مشکلات اخلاقی مساله ی همکاری انسان و هوش مصنوعی یک دغدغه ی جدی است اینکه یک صورت را در عکس فیس بوکی اشتباه تشخیص دهید یک چیز است و اشتباه در تشخیص سرطان توسط یک هوش مصنوعی یک چیز دیگر . این میتواند خیلی راحت اتفاق بیفتد چون کامپیوتر ها هم مانند انسان ها اشتباه میکنند . گرچه سیستم های هوش مصنوعی در حال باهوش شدن در خیلی از رشته های انسان هستند ، اما هنوز تا کمال راه زیادی مانده و با توجه به مکانیزم های یاد گیری غیر قابل پیش بینی  ممکن است اصلا به کمال نرسند . که گفته میشود امکانش هست که تغییرات اجتماعی و فرهنگی نسبت به چالش های تکنیکی هوش مصنوعی  چالش های واقعی شوند . بنابراین اینکه ربات ها صاحب شغل های ما شوند چیز خوبی است ، و زمان خواهد گفت که آیا ما آماده ی قبول کردن هوش مصنوعی به عنوان همکار هستیم یا نه .