دبیر ستاد توسعه‌ی زیست‌فناوری: آخرین وضعیت برنامه‌ی استفاده از سوخت‌های زیستی

دبیر ستاد توسعه‌ی زیست‌ فناوری گفت: برنامه‌ای که در خصوص استفاده از سوخت‌های زیستی تدوین‌ شده را به دولت ارائه کردیم و منتظر اعلام آمادگی وزارت صنعت هستیم.
مصطفی قانعی در گفتگو با مهر در خصوص سوخت‌های زیستی اظهار کرد: محدود بودن سوخت‌های فسیلی، گران بودن و ضررهای ناشی از استفاده از آن، باعث شده که انسان به استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر روی بیاورد که یکی از انواع انرژی‌های تجدید پذیر سوخت زیستی است.
وی افزود: سوخت زیستی (biofuel) یک سوخت گازی، مایع یا جامد است که محتوای انرژی آن از منابع زیستی به‌ دست‌ آمده است. مواد آلی که بدن موجودات زنده را می‌سازند،‌ منبعی بالقوه از انرژی ذخیره‌ شده هستند که می‌توان از آن‌ها به‌عنوان سوخت زیستی استفاده کرد.
وی ادامه داد: ستاد توسعه‌ی زیست‌ فناوری برنامه‌ی سوخت زیستی را تدوین کرده و آن را به دولت ارائه داده است. وی با بیان اینکه در این برنامه اقداماتی که برای استفاده از سوخت زیستی در کشور ضروری است ارائه‌ شده است، خاطر نشان کرد: این برنامه در دولت قبل با مشکلاتی روبه‌رو شد به همین دلیل در این دولت نیز آن را ارائه کردیم تا به ثمر برسد.
به گفته‌ی دبیر ستاد توسعه‌ی زیست‌فناوری معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، در این دولت نظرات وزارت صنعت نسبت به موضوع استفاده از سوخت‌های زیستی مثبت‌تر شده است.
قانعی تأکید کرد: در حال حاضر منتظر هستیم که وزارت صنعت با ستاد توسعه‌ی زیست‌ فناوری اعلام آمادگی کند تا بتوانیم با هماهنگی هر چه بیشتر استفاده از سوخت‌های زیستی را پیش ببریم.
به گزارش مهر، درواقع سوخت زیستی یا Biofuel  نوعی از سوخت است که از منابع زیست‌توده یا Biomass به دست می‌آید. این بدان معنا است که ماهیت سوخت زیستی به گیاهانی بر می‌گردد که فقط چند ماه و یا چند سال از برداشت آن‌ها می‌گذرد.
زغال‌سنگ جزء سوخت‌های فسیلی به‌ حساب می‌آید و ارتباطی با سوخت زیستی ندارد. این سوخت شامل بایودیزل، اتانول مایع، متانول و سوخت‌های دیزل گازی مانند هیدروژن و متان می‌شود.
سوخت دیزلی زیستی و اتانول زیستی، از مهم‌ترین سوخت‌های زیستی هستند که می‌توان از آن‌ها در صنعت حمل‌ونقل استفاده کرد. از منابع اولیه‌ی سوخت‌های زیستی می‌توان به ضایعات چوبی، تفاله‌های محصولات کشاورزی، نیشکر، غلات، روغن گیاهان و سبزی‌ها اشاره کرد. بایو دیزل یکی از انواع سوخت‌های گیاهی است.
بایو دیزل را می‌توان از روغن‌های گیاهی و چربی حیوانات تولید و از آن به‌ جای گازوئیل در موتورهای گازوئیلی استفاده کرد. بایو دیزل از ترکیب شیمیایی روغن‌های گیاهی یا حیوانی با هیدروکسید سدیم و متانول (اتانول) حاصل می‌شود. بسیاری در اروپا به استفاده از بایو دیزل روی آورده‌اند. در حقیقت از میان دیگر انواع سوخت‌های زیستی، بایو دیزل بیشترین استفاده را در این قاره دارد.
اتانول زیستی نیز نوعی سوخت جایگزین الکلی برای بنزین است که از محصولات نشاسته‌ای و قندی مانند گندم، ذرت، نیشکر و چغندرقند تولید می‌شود.