یکی از دستاوردهای شگفت انگیز تلفن همراه هوشمند این است که برای عکس گرفتن و به اشتراک گذاریشان الهام بخش ما اند. خیلی از آنها ، با همه . تخمین زده شده که ما همین حالا بیش از تریلیون عکس در سال 2015 گرفته ایم. این میتواند بیشترین تعدادعکسی باشد که تا به حال در تاریخ عکاسی گرفته شده است. ما باید مفتخر باشیم اما تنها عکس گرفتن کافی نیست.ما باید راه های منسجمی برای اتصال ، کشف و جستجو ی این تریلیون عکس در دسترس پیدا کنیم. اینترنت در 25 سالگی بیش از یک میلیارد سایت متصل شده دارد. با اینکه تحسین بر انگیز است اما در مقایسه با 4.7 تریلیون عکس ( در چند سال اخیر) که زندگی ما، الهامات و احساسات و خلاقیت هایمان را ثبت کرده اند رنگ میبازد. فکر میکنم که یک بک آپ از این همه حس آگاهی انسانی چه شکلی خواهد بود. تصور کنید که چه شبکه ی فوق انسانی ای از آگاهی ها ظاهر خواهد شد اگر میتوانستیم تمام عکسها را به هم وصل کنیم.
حالا زمان ظاهر شدن اینترنت بصری است. یک اینترنت بصری با اینترنت معنایی فرق میکند. بیایید نگاهی به زبان هنرمندان بیاندازیم. متفکران بصری کارشان فهم و دستکاری دیدنی هاست. برای یک هنرمند یک عکس چندین بنیانی است، یا چیزهای مختلف برای آدمهای مختلف.