مغزهای ما ، ماشین های عجیب و حیرت انگیزی اند . از کامپیوتر های شخصی اولیه از لحاظ نیروی پردازش خام آهسته ترند اما با این حال قادر به انتقال و ذخیره ی یک عمر خاطره اند که بی درنگ به آنها مراجعه میشود و سریع در دسترس قرار میگیرند . ما از اینکه چگونه اینکار ها را انجام میدهند خیلی کم میدانیم . اما برای لحظه ای تصور کنید که اگر میتوانستیم یک دیاگرام سیمی از مغز انسان بسازیم تا هر کدام از جزئیات را از بین صد میلیارد را نشان دهیم یا به همین ترتیب سیناپس ها و صدها میلیارد رشته ی عصبی در مکانیزیم هایی کوچک . چه معنی ای خواهد داشت و اصلا حتی ممکن است؟
درباره اش فکر کنید . کمی بعد به این موضوع برمیگردیم اما اول اجازه دهید پیش زمینه را بیشتر توضیح دهیم . ساختار یک مغز سالم متکی به اتصالات شبکه ی عصبی است . لایه های چند گانه ی اتصالات و راه ها ، مانند سیم های یک کامپیوتر بزرگ قدیمی همه به یک نهاد میرسند.

هرگز یک کتاب را از روی جلدش قضاوت نکنید. و قد یک ربات را هم با اندازه اش! دانشمندان از دانشگاه های کالیفرنیا و هاروارد یک ربات کوچک را به صورت سه بعدی چاپ کرده اند که میتواند 2.5 پا بپرد. خیلی تحسین بر انگیز است چون این ربات خودش اندازه ی یک توپ فوتبال است. ولی میتواند 6 برابر اندازی ی خودش بپرد. این ربات به همان شکلی که یک سفینه ی فضایی از زمین بلند میشود ، میپرد. با یک حالت انفجاری کوچک که او را به سوی هوا پرتاب میکند.
این ربات با پایه ی انعطاف پذیر و قابل تورم اش ، به همان اندازه ی نیرو مند است ، دوام هم دارد. مهم نیست چه ارتفاعی را میپرد، آرام و امن فرود میاید. وقتی برای پریدن آماده میشود، پاهایش پر از گاز میشود و باد میکند ، سپس مخلوطی از گاز و اکسیژن را بیرون میدهد که سرانجام به او انرژی جنبشی لازم برای رفتن به آسمان را میدهد. بر اساس نتایج منتشر شده ی اخیر در science ؛ این ربات قادر است با موفقیت 100 بار بدون رساندن هیچ آسیبی به خودش بپرد. که این موضوع در مورد انسان های ورزشکار فرق میکند . (از انسان ها بیشتر است.)