دید انسان به شبکیه چشم، وابسته است. درست مانند تصویری که یک حسگردر دوربین دیجیتال ایجاد می کند. این حسگر در پشت شبکیه چشم قرارمی گیرد و نور را به سیگنال های الکتریکی تبدل می کند و سپس این سیگنال ها به سمت مغز فرستاده می شوند. در صورتي كه شبكيه به هردليلي نتواند کار خود را به درستی انجام دهد، نخواهد توانست نوررا به سيگنالهاي الکتریکی تبدیل کند. و به دنبال آن، مغز نیزتوانايي درك سيگنالها را از دست ميدهد.
در چنين شرايطي است كه شبكيه مصنوعي به عنوان یک جایگزین کارآمد خواهد بود. در سراسر جهان افراد زیادی هستند که به دلیل عوامل وراثتی یا مواجه شدن با بیماری، شبکیه آنها دچار آسبیب شده ودید خود را از دست داده اند. در قدیم، کیفیت موادیکه در این زمینه برای درمان استفاده می شد، چندان استاندارد نبود. اما در حال حاضر یک شیمیدان در دانشگاه آکسفورد به نام "ونسا رسترپو"، موفق به ساخت اولین شبکیه مصنوعی چشم با استفاده از بافت نرم مصنوعی شده است، ابداعی که میتواند در آینده به تولید نسلی جدید از کاشت شبکیه چشمی طبیعیترو سازگار با محیط، منجر شود. دراین فرآیند از قطرات آب و پروتئین های غشای سلول های بیولوژیکی، استفاده شده است. به گفته محققان اين مواد مصنوعي ميتوانند سيگنالهاي الكتريكي ايجاد كنند و نورونهاي پشتي چشم را تحريك كنند. اين اولين شبكيه مصنوعي نيست كه تاكنون ساخته شدهاست، اما اولين شبكيه چشم مصنوعي است كه در نبود سلولهاي سالم حساس به نورچشم، توانسته نسبت به نور واكنش نشان دهد. در عين حال اين شبكيه از ساختارآبي برخوردار است از اين رو احتمال ايجاد واكنش ناسالم به ديگر بافتهاي سالم چشم از سوي اين شبكيه بسيار اندک است. به گفته "ساينس الرت،" اين شبكيه كه از تركيبي از قطرات هيدروژل آبي و پروتئينهاي حساس به نور ساخته شدهاست، به گونهاي طراحي شده تا بتواند کارایی شبكيههاي طبيعي را داشتهباشد و در عين حال با بافت طبيعي داخلي چشم در توازن باشد. به گفته محققان چشم انسان عضوي به شدت حساس است از اين رو استفاده از شبكيههاي مصنوعي از جنسهاي ناسازگار ميتواند به ديگر بافتهاي چشمي آسيب وارد كند. اما شبكيه مصنوعي زيستي كه بافتي نرم داشته و پايه آن آب است سازگاري بيشتري با چشمها دارند. تا کنون، شبکیه چشم تنها در شرایط آزمایشگاهی و در تک رنگ تست شده است گام بعدی این است که ببینیم چه میزان این کاشت درتشخیص رنگ ها، سیگنال ها واشکال مختلف موفق بوده است؟ "رسترپو"محقق، بیان کرد:« تفکروکاوش درباره اعضای بدن انسان همیشه برایم جذابیت داشته است. هدف من این است که ثابت کنم با تکنولوژی اخیر می توان بدون نیاز به سلول های زنده، به عمکرد بافتها پی برد.»