این ربات از سلول های مغز مصنوعی استفاده میکند تا مانند یک انسان هدایت کند

رفتار و فعل و انفعالات دو نوع از یاخته های عصبی در مغز به انسان ها و حیوانات با ساختن یک نقشه ی ذهنی از پیرامونشان  توانایی غیر طبیعی ای در هدایت شدن میدهد . حالا به یک ربات چندین سلول مجازی به این شکل داده شده تا راه اطرافش را پیدا کند .
محققان در سنگاپور دو نوع از سلول هایی که در هدایت مغز استفاده میشوند با نام های سلول های شبکه و مکانی را شبیه سازی کرده اند و نشان دادند که آنها میتوانند کاری کنند تا یک ربات با چرخ های کوچک بتواند راهش را پیدا کند . به جای شبیه سازی فیزیکی سلولها، آنها یک مدل ساده ی دو بعدی از این سلول ها را در نرم افزار ساختند . این کار توسط haizhou li  ، پروفسوری علم ، تکنولوژِی و تحقیق آژانس . (A*star)
لی در ایمیلی با همکاری هائوجین تانگ، دانشمند محقق در a star و یوان میالونگ ، یک دانشجوی فارغ التحصیل و اولین مولف نوشته ای در باب این کار مینوسید : " سلول های شبکه ای مصنوعی میتوانند سیستم نقشه سازی و هدایت قوی ای فراهم کنند . انسان ها و حیوانات توانایی ذاتی هدایت آزادانه و با تامل را دارند نه اینکه بدون تلاش باشد . "   این کار مهم است چون پتانسیل واداشتن ماشین ها به تقلید کار های پیچیده تر مغز را نشان میدهد.
علم مربوط به ربات ها از شبکه های عصبی مصنوعی استفاده میکند تا ربات ها را طوری تربیت کند تا کار هایی مانند شناخت اشیا و گرفتن را انجام دهند اما این شبکه ها تمام پیچیدگی و دقت یک مغز واقعی را نشان نمیدهند . اورن  اتزیونی ، مدیر موسسه ی آلن برای هوش مصنوعی در سیاتل میگوید : " شبکه های عصبی به صورتی ضعیف از مغز الهام گرفته اند . آنها عناصر حسابگر توزیع شده اند اما در مقایسه با یاخته های عصبی بسیار ساده اند ؛ اتصالات در مقایسه با یک سیناپس بسیار ساده اند . " او در باره ی این توسعه ی جدید که از مغز الهام میگیرد گفته " به نظر کار خوبی می آید . " سلول های جایگاهی برای اولین بار در سال 1970 توسط John o'keefe تعریف شدند که فهمید آنها هربار که موش از همان نقطه رد میشود برانگیخته میشوند . سلولهای شبکه ای در بخش دیگری از مغز توسط می بریت و ادوارد موزر در سال 2005 کشف شدند ، آنها زمانی که یک حیوان به هر مکانی یا شبکه ی مثلثی از نقطه ها میرسد فعال میشوند ، در نتیجه حس با جزئیات تری از جایگاه را میدهند .
همراه با دیگر انواع سلول ها ، و با پردازش اطلاعات حسی ، سلول های شبکه ای و جایگاهی برای حیوانات حسی ذاتی از محیط اطراف و محیطی که در آن قرار دارند تا فراهم میکنند . کشف این سلول ها برای این سه دانشمند جایزه ی نوبل پزشکی را در سال 2014 به ارمغان آورد . ( این را ببینید "nobel for brain's location code " ( . محققان سنگاپوری این رویکرد را روی یک ربات در یک دفتر 35 متر مربعی امتحان کردند . آنها کاری کردند این ربات در فضای دفتر کار بگردد و تشخیص دهد که این یک مکان مصنوعی است و سلول های شبکه ای به صورتی سازگار با همتایان زیستیشان عمل کردند .
این سیستم هدایت هنوز به خوبی یک سیستم هدایت معمولی نیست ، و محققان میگویند که نیاز به  درکی بهتر از علمکرد سلول های زیستی دارند تا آن را توسعه بخشند . با این حال ، میگویند که میتوانند نسبت به سیستم های معمولی به مزایایی نیز دست یابند که ممکن است برای مثال با تغییرات در یک محیط قاطی شود .  علاوه بر فراهم کردن روشی موثر تر و مطمئن تر برای ماشین ها را به ما برسند، لی امیدوار است که این کار بتواند به عصب شناسان کمک کند تا علمکرد سیستم هدایت مغز را بفهمند . محققان مینویسند : " این کار با استفاده از ربات های سیار قبل از آزمایش روی موشها ، راه حلی برای فعالیت های عصبی فراهم میکند تا فعالیت های عصبی را پیش بینی کنند . "
محققان هوش مصنوعی به شدت دنبال تحقیق بر روی مغز برای یافتن راه های بهبود رویکرد های مدرن برای ماشین ها هستند . اتزیونی از موسسه ی آلن عنوان میکند که پیچیدگی این عضو کار تحقیقات عصبی را دشوار میکند . او میگوید " و همین کار را هیجان انگیز میکند . "