تایم لاین توئیتر چیزی که جالبش کند را از بین میبرد

نظر
دور نمای تایم تاین توئیتر با تاریخ مشخص نمیشود بلکه با الگوریتم های اختیاری مشخص میشوند که باعث شد من توجهم را به پلتفرم قدیمی معطوف کنم . اما من تنها کسی نیستم که این کار را میکند . این یک کنایه است که روند جدید اول توئیتر #RIPTwitter است ، یک هشتگ که به رسوا کردن الگوریتم تایم لاین توئیتر مربوط است که ممکن است اوایل این هفته برسد . اگر برسد ؛ بیشتر مردم پایان کار توئیتر را پیش بینی میکنند . من کاملا موافق نیستم ، گرچه میدانم که این تایم لاین بر مبنای جالب ترین ، مربوط ترین و مهم ترین چیزهایی است که در دنیای شما اتفاق می افتد " . این بر اساس گفته های رئیس توئیتر جک دورسی بود که به طور بی برگشتی سرویس را اصلاح کرد . مردم میگویند که توئیتر در حال تبدیل شدن به فیس بوک است . اگر بخواهیم انصاف داشته باشیم باید بگوییم این فیس بوک بود که اول کمی شبیه توئیتر شد .
برای فیس بوک آسان بود تا دنیایش را بزرگتر کند . تا از یک شبکه ی متشکل از دوستان و اطلاعات مربوط به آنها به جایی تبدیل شود که میتوانید به اخبار و حوادث و لحظه ها وصل باشید . مردم قطعا از بخش اخبار فیس بوک ناراحت بودند اما من فکر میکنم که حالا به خواندن اخبار در این شبکه کاملا عادت کرده اند . فکر میکنم برای سرویسی که در همان ابتدا کارش را مستقل از اشخاص و محتویات آغاز کرد سخت تر باشد تا به چیزی تبدیل شود که سعی میکند توجه تان را جلب کند . توئیتر این کار را خواهد کرد ،زمانی که میلیون ها کاربرش توجهشان به یک چیز مهم جلب شود ، ولی راهنمایی نخواهند شد .
توئیتر خاص است
توئیتر مدت زمان طولانی ای بود که پسر عموی مرموز فیس بوک بود . واضح است که به هم ربط دارند . هر دو پست دارند ، ولی یکی آنها را توئیت صدا میزند ، هر دو انسان ها را به هم متصل میکنند . البته تفاوت ها خیلی گسترده اند . توئیتر باز و عمومی است و با توجه به محتویاتش میتوان آن را مانند شنای سگی در ویرانه های کشتی دانست . آنقدر جریان زیاد است که نمیتوانید کدام را بگیرید ، چیزی که مهم است این است که بدانی چه چیزی مهم است مانند یک مسافر دیگر و چه چیزی بی فایده است . من خیلی وقت پیش یاد گرفتم که این امواج را هدایت کنم و از شنای سگی به شنای عادی رسیدم و حالا در سطح آن موج سواری میکنم ، و با مهارت چیزی را که میخواهم مصرف میکنم و چیزی را که فکر میکنم ارزش دارد  را به آن اضافه میکنم . گرچه مشکل توئیتر این است که بیشتر مردم مثل من نیستند ، آنها هیچ وقت از ذات طبیعی پلتفرم نگذشتند . من همیشه معتقد بودم که هشتگ ها که بعد از راه اندازی توئیتر آمدند ، قانون خوبی برای طبقه بندی کردن بودند .
زمانی که توئیتر فهمید که چطور هشتگ ها را راه بیندازد ، فکر کردم که این یک لطف الهی است . اما این برای مردم معمولی که هنوزهشتگ را به تلفن مربوط میکردند کافی نبود . توئیتر سالها تلاش کرده که سرویس را مستقیم و قابل دسترسی کند ، تا همین moments جدید ، ویژگی ای که آنها مجبور شدند به خورد کاربران موجود و آنها یی که نتوانسته بودند جدید ها را هدایت کنند بدهند .
الگوریتم ها
چیدمان توئیتر با الگوریتم های فیس بوک کاملا ایده ی افتضاحی است . این یکی از ویژگی های مورد علاقه ی من در توئیتر را از بین میبرد : غیر مترقبه بودنش را . فیس بوک خیلی غیر مترقبه نیست . چون این شبکه معمولا با خانواده و دوستان تعریف میشود و تعدادی کمی از افراد خارج از حلقه ی اجتماعی اصلی شما در آن دخالت دارند. زمانی که یک شبکه ی اجتماعی مانند توئیتر را تزئین میکنید مانند یک نقاشی استخراج شده است که تنها وقتی مطالعه اش کنید معنی میدهد . شما ظاهرا مردم اتفاقی را دنبال میکنید تا ارزششان را مشخص کنند . گاهی به خاطر کسی دیگری است که توئیت آنها را تکرار کرده است ، که میتوانید فالو اش کنید . توئیتر شما یک چیز زنده است که رشد میکند و خودش را شکل میدهد ، دائما سورپرایز های جدید به شما نشان میدهد . یک الگوریتم این غافلگیری را از توئیتر بیرون میکشد . شما خواهید دید که تویئتر "فکر " خواهد کرد که شما چه چیزی میخواهید ببینید . متاسفانه ممکن است نفهمید چه چیزی را دارید از دست میدهید چون اصلا آن را ندیدید . صادقانه باید بگویم که توئیتر را دوست دارم و فکر میکنم که چه بر سر من خواهد آمد اگر  تا این حد توئیتر تغییر کند و دیگر رشد نکند  و تقلیل شدت خواهد گرفت . این الگوریتم پتانسیل آن را دارد .
میتواند  شما را مانند کاربران اصلی چون من براند و نظر دیگران  را که با فیس بوک راضی اند را جلب نکند . من صبر خواهم کرد و امیدوارم بهترین اتفاق ها بیفتد ؛ گرچه مطمئنم که ابن الگوریتم از بهترین بودن به دور است .