تیمی از متخصصان ژنتیک تحت رهبری الکساندر پوژیتکف در رانشگاه واشنگتون موفق به بررسی ژن ها پس از مرگ افراد شده اند آنان می گویند: پس از مرگ ژن های در بدن فعال باقی می ماند البته نه همه آنها اما برخی از آنان حتی تا دو و یا 4 روز همچنان به فعالیت خود ادامه می دهند. این گزارش در پورتال علمی bioRxiv منتشر شده است.

این مطالعه نشان داد جسد فرد دارای مجموعه ای ژن های منحصر به فرد است. این ژن ها ترنسکریپتومیکس نام دارد. ترانسکریپتوم مجموعه ای از مولکول های آرانای پیامرسان (mRNA) یا رونوشت هایی است که در یک سلول یا در جمعیتی از سلولها بیان می شود. این مجموعه در تمام موجودات پیچیده، از جمله،انسان مشترک است.
در حقیقت، آزمایش ژنتیک بر روی اجساد انسانی، به دلایل روشن، انجام نشده است. آنها به روش سنتی در موارد آزمایشگاهی،از موش های آزمایشگاهی و ماهی های زینتی استفاده می کردند.

ترجمه شده توسط نویسنده
آهن ربایی به اندازه یک اتم، که ذخیره سازی اطلاعات را به اندازه یک بیت فراهم می کند. طراحی و ساخت این دستگاه که توسط دانشمندان دانشگاه پلی تکنیک فدرال لوزان (سوئیس) انجام و به عنوان انقلابی در تکنولوژی در مجله Science نام برده شده است.
آنان غیرممکن را ممکن ساخته اند.
تکنولوژی ساخت این دستگاه به گونه ای است که بیشترین حجم اطلاعات را در قطعه ای مینیاتوری پردازش می کند. در نتیجه دانشمندان و مهندسان سعی کرده اند که ماژول های حافظه تا حد ممکن فشرده باشند.

دانشمندان پیش از این نیز کنترل مستقیم برخی حیوانات را بدست گرفته بودند اما این کنترل تنها با اعمال جراحی و بر روی جانورانی خاص در بازه زمانی مشخصی در طول عمرشان قابل انجام بود. اما به تازگی محققین به تکنیک پیشرفته تری دست پیدا کردند که می تواند قلب مگس های میوه را با استفاده از لیزر کنترل کند. این کار براساس اپتوژنتیک یا دستکاری ژن های حیوان برای تولید موادی واکنش دهنده نسبت به نور انجام می شود. در مورد مگس های میوه، تیم تحقیقاتی سلول های قلب آنها را به گونه ای تغییر دادند تا پروتئین های حساس به نور تولید کند. پس از این، چه این مگس ها بالغ باشند و چه لارو، می توان با تاباندن لیزر قلب آنها را کنترل کرد.

هرگز یک کتاب را از روی جلدش قضاوت نکنید. و قد یک ربات را هم با اندازه اش! دانشمندان از دانشگاه های کالیفرنیا و هاروارد یک ربات کوچک را به صورت سه بعدی چاپ کرده اند که میتواند 2.5 پا بپرد. خیلی تحسین بر انگیز است چون این ربات خودش اندازه ی یک توپ فوتبال است. ولی میتواند 6 برابر اندازی ی خودش بپرد. این ربات به همان شکلی که یک سفینه ی فضایی از زمین بلند میشود ، میپرد. با یک حالت انفجاری کوچک که او را به سوی هوا پرتاب میکند.
این ربات با پایه ی انعطاف پذیر و قابل تورم اش ، به همان اندازه ی نیرو مند است ، دوام هم دارد. مهم نیست چه ارتفاعی را میپرد، آرام و امن فرود میاید. وقتی برای پریدن آماده میشود، پاهایش پر از گاز میشود و باد میکند ، سپس مخلوطی از گاز و اکسیژن را بیرون میدهد که سرانجام به او انرژی جنبشی لازم برای رفتن به آسمان را میدهد. بر اساس نتایج منتشر شده ی اخیر در science ؛ این ربات قادر است با موفقیت 100 بار بدون رساندن هیچ آسیبی به خودش بپرد. که این موضوع در مورد انسان های ورزشکار فرق میکند . (از انسان ها بیشتر است.)